адыме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адыме́нны адыме́нная адыме́ннае адыме́нныя
Р. адыме́ннага адыме́ннай
адыме́ннае
адыме́ннага адыме́нных
Д. адыме́ннаму адыме́ннай адыме́ннаму адыме́нным
В. адыме́нны (неадуш.)
адыме́ннага (адуш.)
адыме́нную адыме́ннае адыме́нныя (неадуш.)
адыме́нных (адуш.)
Т. адыме́нным адыме́ннай
адыме́ннаю
адыме́нным адыме́ннымі
М. адыме́нным адыме́ннай адыме́нным адыме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)