адшчо́ўкнуць
‘адчыніць, адамкнуць, адсунуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адшчо́ўкну | адшчо́ўкнем | |
| адшчо́ўкнеш | адшчо́ўкнеце | |
| адшчо́ўкне | адшчо́ўкнуць | |
| Прошлы час | ||
| адшчо́ўкнуў | адшчо́ўкнулі | |
| адшчо́ўкнула | ||
| адшчо́ўкнула | ||
| Загадны лад | ||
| адшчо́ўкні | адшчо́ўкніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адшчо́ўкнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)