адшу́гваць

‘праганяць каго-небудзь, рэзка кідаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адшу́гваю адшу́гваем
2-я ас. адшу́гваеш адшу́гваеце
3-я ас. адшу́гвае адшу́гваюць
Прошлы час
м. адшу́гваў адшу́гвалі
ж. адшу́гвала
н. адшу́гвала
Загадны лад
2-я ас. адшу́гвай адшу́гвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адшу́гваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)