адшматава́ць
‘парваць, разрэзаць на кавалкі каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адшмату́ю | адшмату́ем | |
| адшмату́еш | адшмату́еце | |
| адшмату́е | адшмату́юць | |
| Прошлы час | ||
| адшматава́ў | адшматава́лі | |
| адшматава́ла | ||
| адшматава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| адшмату́й | адшмату́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адшматава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)