адшалё́стаць
‘адлупцаваць, пабіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адшалё́стаю | адшалё́стаем | |
| адшалё́стаеш | адшалё́стаеце | |
| адшалё́стае | адшалё́стаюць | |
| Прошлы час | ||
| адшалё́стаў | адшалё́сталі | |
| адшалё́стала | ||
| адшалё́стала | ||
| Загадны лад | ||
| адшалё́стай | адшалё́стайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адшалё́стаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)