адчыхво́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчыхво́шчу адчыхво́сцім
2-я ас. адчыхво́сціш адчыхво́сціце
3-я ас. адчыхво́сціць адчыхво́сцяць
Прошлы час
м. адчыхво́сціў адчыхво́сцілі
ж. адчыхво́сціла
н. адчыхво́сціла
Загадны лад
2-я ас. адчыхво́сці адчыхво́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчыхво́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)