адчаява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчаю́ю адчаю́ем
2-я ас. адчаю́еш адчаю́еце
3-я ас. адчаю́е адчаю́юць
Прошлы час
м. адчаява́ў адчаява́лі
ж. адчаява́ла
н. адчаява́ла
Загадны лад
2-я ас. адчаю́й адчаю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчаява́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)