адцура́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адцура́льнік | адцура́льнікі | |
| адцура́льніка | адцура́льнікаў | |
| адцура́льніку | адцура́льнікам | |
| адцура́льніка | адцура́льнікаў | |
| адцура́льнікам | адцура́льнікамі | |
| адцура́льніку | адцура́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)