адушаўлё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
адушаўлё́ны | адушаўлё́ная | адушаўлё́нае | адушаўлё́ныя | |
адушаўлё́нага | адушаўлё́най адушаўлё́нае |
адушаўлё́нага | адушаўлё́ных | |
адушаўлё́наму | адушаўлё́най | адушаўлё́наму | адушаўлё́ным | |
адушаўлё́ны ( адушаўлё́нага ( |
адушаўлё́ную | адушаўлё́нае | адушаўлё́ныя ( адушаўлё́ных ( |
|
адушаўлё́ным | адушаўлё́най адушаўлё́наю |
адушаўлё́ным | адушаўлё́нымі | |
адушаўлё́ным | адушаўлё́най | адушаўлё́ным | адушаўлё́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)