адушаві́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адушаўлю́ адушаві́м
2-я ас. адушаві́ш адушавіце́
3-я ас. адушаві́ць адушавя́ць
Прошлы час
м. адушаві́ў адушаві́лі
ж. адушаві́ла
н. адушаві́ла
Загадны лад
2-я ас. адушаві́ адушаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адушаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)