адухо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
адухо́ўлены | адухо́ўленая | адухо́ўленае | адухо́ўленыя | |
адухо́ўленага | адухо́ўленай адухо́ўленае |
адухо́ўленага | адухо́ўленых | |
адухо́ўленаму | адухо́ўленай | адухо́ўленаму | адухо́ўленым | |
адухо́ўлены ( адухо́ўленага ( |
адухо́ўленую | адухо́ўленае | адухо́ўленыя ( адухо́ўленых ( |
|
адухо́ўленым | адухо́ўленай адухо́ўленаю |
адухо́ўленым | адухо́ўленымі | |
адухо́ўленым | адухо́ўленай | адухо́ўленым | адухо́ўленых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)