адухаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адухаўле́нне | |
| адухаўле́ння | |
| адухаўле́нню | |
| адухаўле́нне | |
| адухаўле́ннем | |
| адухаўле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)