адухатварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адухатварэ́нне | |
| адухатварэ́ння | |
| адухатварэ́нню | |
| адухатварэ́нне | |
| адухатварэ́ннем | |
| адухатварэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)