адухаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адухаўлю́ адухаві́м
2-я ас. адухаві́ш адухавіце́
3-я ас. адухаві́ць адухавя́ць
Прошлы час
м. адухаві́ў адухаві́лі
ж. адухаві́ла
н. адухаві́ла
Загадны лад
2-я ас. адухаві́ адухаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адухаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)