адурэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адурэ́ю адурэ́ем
2-я ас. адурэ́еш адурэ́еце
3-я ас. адурэ́е адурэ́юць
Прошлы час
м. адурэ́ў адурэ́лі
ж. адурэ́ла
н. адурэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адурэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)