адурні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адурню́ адурні́м
2-я ас. адурні́ш адурні́це
3-я ас. адурні́ць адурня́ць
Прошлы час
м. адурні́ў адурні́лі
ж. адурні́ла
н. адурні́ла
Загадны лад
2-я ас. адурні́ адурні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адурні́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)