адурня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адурня́ю адурня́ем
2-я ас. адурня́еш адурня́еце
3-я ас. адурня́е адурня́юць
Прошлы час
м. адурня́ў адурня́лі
ж. адурня́ла
н. адурня́ла
Загадны лад
2-я ас. адурня́й адурня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адурня́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)