адурне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адурне́ю адурне́ем
2-я ас. адурне́еш адурне́еце
3-я ас. адурне́е адурне́юць
Прошлы час
м. адурне́ў адурне́лі
ж. адурне́ла
н. адурне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адурне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)