адурма́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адурма́ньванне | |
| адурма́ньвання | |
| адурма́ньванню | |
| адурма́ньванне | |
| адурма́ньваннем | |
| адурма́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)