адурма́ненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| адурма́ненасць | |
| адурма́ненасці | |
| адурма́ненасці | |
| адурма́ненасць | |
| адурма́ненасцю | |
| адурма́ненасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)