адтарандзі́ць

‘прабалбатаць хутка, прабалабоніць што-небудзь і без прамога дапаўнення; сказаць лухту’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адтаранджу́ адтарандзі́м
2-я ас. адтарандзі́ш адтарандзіце́
3-я ас. адтарандзі́ць адтарандзя́ць
Прошлы час
м. адтарандзі́ў адтарандзі́лі
ж. адтарандзі́ла
н. адтарандзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адтарандзі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)