адсу́тны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
адсу́тны | адсу́тная | адсу́тныя | |
адсу́тнага | адсу́тнай | адсу́тных | |
адсу́тнаму | адсу́тнай | адсу́тным | |
адсу́тнага | адсу́тную | адсу́тных | |
адсу́тным | адсу́тнай адсу́тнаю |
адсу́тнымі | |
адсу́тным | адсу́тнай | адсу́тных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)