адсупо́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсупо́ню адсупо́нім
2-я ас. адсупо́ніш адсупо́ніце
3-я ас. адсупо́ніць адсупо́няць
Прошлы час
м. адсупо́ніў адсупо́нілі
ж. адсупо́ніла
н. адсупо́ніла
Загадны лад
2-я ас. адсупо́нь адсупо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час адсупо́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)