адстыко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адстыко́ўваю адстыко́ўваем
2-я ас. адстыко́ўваеш адстыко́ўваеце
3-я ас. адстыко́ўвае адстыко́ўваюць
Прошлы час
м. адстыко́ўваў адстыко́ўвалі
ж. адстыко́ўвала
н. адстыко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. адстыко́ўвай адстыко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адстыко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)