адстыкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адстыку́ю адстыку́ем
2-я ас. адстыку́еш адстыку́еце
3-я ас. адстыку́е адстыку́юць
Прошлы час
м. адстыкава́ў адстыкава́лі
ж. адстыкава́ла
н. адстыкава́ла
Загадны лад
2-я ас. адстыку́й адстыку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адстыкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)