адстрыкну́ць

‘адрэзаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адстрыкну́ адстрыкнё́м
2-я ас. адстрыкне́ш адстрыкняце́
3-я ас. адстрыкне́ адстрыкну́ць
Прошлы час
м. адстрыкну́ў адстрыкну́лі
ж. адстрыкну́ла
н. адстрыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. адстрыкні́ адстрыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адстрыкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)