адстаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адстаўні́к адстаўнікі́
Р. адстаўніка́ адстаўніко́ў
Д. адстаўніку́ адстаўніка́м
В. адстаўніка́ адстаўніко́ў
Т. адстаўніко́м адстаўніка́мі
М. адстаўніку́ адстаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)