адстаю́чы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| адстаю́чы | адстаю́чыя | |
| адстаю́чага | адстаю́чых | |
| адстаю́чаму | адстаю́чым | |
| адстаю́чага | адстаю́чых | |
| адстаю́чым | адстаю́чымі | |
| адстаю́чым | адстаю́чых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)