адстава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адстаю́ адстаё́м
2-я ас. адстае́ш адстаяце́
3-я ас. адстае́ адстаю́ць
Прошлы час
м. адстава́ў адстава́лі
ж. адстава́ла
н. адстава́ла
Загадны лад
2-я ас. адстава́й адстава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адстаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)