адрыба́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адрыба́чу адрыба́чым
2-я ас. адрыба́чыш адрыба́чыце
3-я ас. адрыба́чыць адрыба́чаць
Прошлы час
м. адрыба́чыў адрыба́чылі
ж. адрыба́чыла
н. адрыба́чыла
Загадны лад
2-я ас. адрыба́ч адрыба́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час адрыба́чыўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)