адпярэ́сціць

‘моцна пабіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпярэ́шчу адпярэ́сцім
2-я ас. адпярэ́сціш адпярэ́сціце
3-я ас. адпярэ́сціць адпярэ́сцяць
Прошлы час
м. адпярэ́сціў адпярэ́сцілі
ж. адпярэ́сціла
н. адпярэ́сціла
Загадны лад
2-я ас. адпярэ́сці адпярэ́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпярэ́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)