адпэ́ндзіць
‘адкінуць, прагнаць ад сябе каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адпэ́нджу | адпэ́ндзім | |
| адпэ́ндзіш | адпэ́ндзіце | |
| адпэ́ндзіць | адпэ́ндзяць | |
| Прошлы час | ||
| адпэ́ндзіў | адпэ́ндзілі | |
| адпэ́ндзіла | ||
| адпэ́ндзіла | ||
| Загадны лад | ||
| адпэ́ндзі | адпэ́ндзіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адпэ́ндзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)