адпэ́нджваць

‘адкідваць, праганяць ад сябе каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпэ́нджваю адпэ́нджваем
2-я ас. адпэ́нджваеш адпэ́нджваеце
3-я ас. адпэ́нджвае адпэ́нджваюць
Прошлы час
м. адпэ́нджваў адпэ́нджвалі
ж. адпэ́нджвала
н. адпэ́нджвала
Загадны лад
2-я ас. адпэ́нджвай адпэ́нджвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпэ́нджваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)