адпу́шчанік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адпу́шчанік | адпу́шчанікі | |
| адпу́шчаніка | адпу́шчанікаў | |
| адпу́шчаніку | адпу́шчанікам | |
| адпу́шчаніка | адпу́шчанікаў | |
| адпу́шчанікам | адпу́шчанікамі | |
| адпу́шчаніку | адпу́шчаніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)