адпрэ́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпрэ́чу адпрэ́чым
2-я ас. адпрэ́чыш адпрэ́чыце
3-я ас. адпрэ́чыць адпрэ́чаць
Прошлы час
м. адпрэ́чыў адпрэ́чылі
ж. адпрэ́чыла
н. адпрэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. адпрэ́ч адпрэ́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпрэ́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)