адпрэ́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпрэ́чуся адпрэ́чымся
2-я ас. адпрэ́чышся адпрэ́чыцеся
3-я ас. адпрэ́чыцца адпрэ́чацца
Прошлы час
м. адпрэ́чыўся адпрэ́чыліся
ж. адпрэ́чылася
н. адпрэ́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час адпрэ́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)