адпрэ́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адпрэ́чванне | |
| адпрэ́чвання | |
| адпрэ́чванню | |
| адпрэ́чванне | |
| адпрэ́чваннем | |
| адпрэ́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)