адпры́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпры́чу адпры́чым
2-я ас. адпры́чыш адпры́чыце
3-я ас. адпры́чыць адпры́чаць
Прошлы час
м. адпры́чыў адпры́чылі
ж. адпры́чыла
н. адпры́чыла
Загадны лад
2-я ас. адпры́ч адпры́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпры́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)