адпраўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адпраўні́ца адпраўні́цы
Р. адпраўні́цы адпраўні́ц
Д. адпраўні́цы адпраўні́цам
В. адпраўні́цу адпраўні́ц
Т. адпраўні́цай
адпраўні́цаю		 адпраўні́цамі
М. адпраўні́цы адпраўні́цах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)