адпо́ўзаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпо́ўзаю адпо́ўзаем
2-я ас. адпо́ўзаеш адпо́ўзаеце
3-я ас. адпо́ўзае адпо́ўзаюць
Прошлы час
м. адпо́ўзаў адпо́ўзалі
ж. адпо́ўзала
н. адпо́ўзала
Загадны лад
2-я ас. адпо́ўзай адпо́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпо́ўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)