адпо́мсціць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпо́мшчу адпо́мсцім
2-я ас. адпо́мсціш адпо́мсціце
3-я ас. адпо́мсціць адпо́мсцяць
Прошлы час
м. адпо́мсціў адпо́мсцілі
ж. адпо́мсціла
н. адпо́мсціла
Загадны лад
2-я ас. адпо́мсці адпо́мсціце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпо́мсціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)