адпаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпаўзу́ адпаўзё́м
2-я ас. адпаўзе́ш адпаўзяце́
3-я ас. адпаўзе́ адпаўзу́ць
Прошлы час
м. адпо́ўз адпаўзлі́
ж. адпаўзла́
н. адпаўзло́
Загадны лад
2-я ас. адпаўзі́ адпаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)