адо́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адо́нне | адо́нні | |
адо́ння | адо́нняў | |
адо́нню | адо́нням | |
адо́нне | адо́нні | |
адо́ннем | адо́ннямі | |
адо́нні | адо́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)