адначле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адначле́н адначле́ны
Р. адначле́на адначле́наў
Д. адначле́ну адначле́нам
В. адначле́н адначле́ны
Т. адначле́нам адначле́намі
М. адначле́не адначле́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)