аднастані́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднастані́чнік аднастані́чнікі
Р. аднастані́чніка аднастані́чнікаў
Д. аднастані́чніку аднастані́чнікам
В. аднастані́чніка аднастані́чнікаў
Т. аднастані́чнікам аднастані́чнікамі
М. аднастані́чніку аднастані́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)