аднару́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аднару́чка | аднару́чкі | |
| аднару́чкі | аднару́чак | |
| аднару́чцы | аднару́чкам | |
| аднару́чку | аднару́чкі | |
| аднару́чкай аднару́чкаю |
аднару́чкамі | |
| аднару́чцы | аднару́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)