аднару́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднару́чка аднару́чкі
Р. аднару́чкі аднару́чак
Д. аднару́чцы аднару́чкам
В. аднару́чку аднару́чкі
Т. аднару́чкай
аднару́чкаю		 аднару́чкамі
М. аднару́чцы аднару́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)