аднарадко́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднарадко́ўе аднарадко́ўі
Р. аднарадко́ўя аднарадко́ўяў
Д. аднарадко́ўю аднарадко́ўям
В. аднарадко́ўе аднарадко́ўі
Т. аднарадко́ўем аднарадко́ўямі
М. аднарадко́ўі аднарадко́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)