аднапу́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднапу́тны аднапу́тная аднапу́тнае аднапу́тныя
Р. аднапу́тнага аднапу́тнай
аднапу́тнае		 аднапу́тнага аднапу́тных
Д. аднапу́тнаму аднапу́тнай аднапу́тнаму аднапу́тным
В. аднапу́тны (неадуш.) аднапу́тную аднапу́тнае аднапу́тныя (неадуш.)
Т. аднапу́тным аднапу́тнай
аднапу́тнаю		 аднапу́тным аднапу́тнымі
М. аднапу́тным аднапу́тнай аднапу́тным аднапу́тных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)