аднапрахо́дныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. аднапрахо́дныя
Р. аднапрахо́дных
Д. аднапрахо́дным
В. аднапрахо́дных
Т. аднапрахо́днымі
М. аднапрахо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)