аднапо́крыўныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| аднапо́крыўныя | |
| аднапо́крыўных | |
| аднапо́крыўным | |
| аднапо́крыўныя | |
| аднапо́крыўнымі | |
| аднапо́крыўных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)